Woensdag 28 oktober, 09.30u.
Ik stap verzorgingstehuis Padua in Tilburg binnen en word vriendelijk begroet door manager welzijn Magreet de Jong en haar stagiair Bobbie. Het plan is om vandaag een aantal mensen te interviewen, de dienst welzijn/activiteiten te leren kennen en de bingo van die middag te presenteren, ik heb een pal bij me.
Ik moet zeggen: het was een heel aangename dag met vele verschillende impressies (zie andere blogs), maar wat me vooral bij bleef is de ongelofelijke inzet van Margreet en haar team. Met een jaarbudget van 5000 euro voor ‘activiteiten en boekingen’ zijn ze voortdurend aan het strijden tussen betaalbaar en kwaliteit van hun aanbod. ‘We weigeren vingerverf en dat soort afstompende activiteiten te organiseren en ook de bingo proberen we in te perken alleen dat is niet makkelijk gezien de enorme populariteit.’
Padua, afgelopen jaar bekroond tot beste verzorgingstehuis van Nederland, drijft op flexibiliteit en een beleid van ‘ja zeggen op alles of toch op zoveel mogelijk’. Margreet en haar team zijn één van de drijvende krachten van dit tehuis. In Padua zijn een 100 tal aanleunbewoners (ouderen die in appartementen in het gebouw wonen en hulp in verzorging krijgen) en meer dan 130 ouderen met verschillende stadia van dementia en aftakeling. Voor de aanleunouderen en de zwaar dementerende ouderen zijn duidelijke activiteiten te organiseren alleen de mensen daartussen zijn moeilijk te bereiken.
‘Het belangrijkste voor mij is dat ze het gevoel hebben te leven en niet dat ze over-leven,’ zei Margreet. ‘Als je zo oud bent moet je niet als een kind of een patiënt behandeld worden, je bent een mens die voelt en denkt en dat wil ik respecteren met alles wat ik heb.’
Onze basisbehoeften zijn niet enkel eten, drinken en slapen, maar is absoluut ook “zijn”. Activiteitenbegeleiders zijn niet zozeer dingen aan het organiseren, ze proberen mensen te laten “zijn” en dat is wonderbaarlijk.