Net thuis van een geweldige avond met ons panel: moe maar voldaan, zoals dat heet. Dankzij een genereus aanbod van het Zuidelijk Toneel konden wij ons bejaarden-adviesteam met een busje ophalen en meenemen naar de voorstelling De reis om de wereld in 80 dagen. Er kon geen twijfel over bestaan of ze vonden het een fantastische belevenis. Ook al kon Anneke er in het geheel niets van verstaan, de beelden vond ze machtig. Hiervoor was meer dan drie jaar geoefend, dat kon ze heus wel zien.
Ook Bas was meer dan tevreden. Niet lang geleden had hij zich nog belazerd gevoeld toen hij ging kijken naar de film Hannibal en daar in plaats van een historisch verhaal over veldslagen met olifanten tot zijn verbijstering een en al kanibalistische bloederigheid gepresenteerd kreeg. Deze voorstelling was echter precies zoals hij had gehoopt. Nee, sterker: het had zijn verwachtingen overtroffen. Of we enig idee hadden hoe lang het geleden was dat hij naar het theater was geweest? Nee? Hijzelf eigenlijk ook niet.
