Na afloop van onze eerste Antwerpse voorstelling werd ik gebeld met slecht nieuws: Annie van Wees was plotseling overleden.
Annie was lid van ons allereerste Eindhovense ouderenadviesteam. In de vele gesprekken die we met hen hadden ter voorbereiding op onze voorstelling, kwam zij regelmatig met de mooiste verhalen, waarvan sommige later zelfs rechtstreeks op het toneel belandden. Over de liefde vroeger, over de liefde nu. Altijd onderhoudend, soms een tikkeltje TE recht voor d’r raap. Want waar anderen hun woorden zorgvuldig afwogen, nam Annie geen enkel blad voor de mond. Ze deed wat ze wilde, had lak aan alles en iedereen en trok vol levenslust haar eigen plan. Het hart op de juiste plaats én op de tong.
Annie lijkt een beetje op ons personage Emmy, die net als zij tot de laatste snik van het leven geniet, en toevallig ook regelmatig helpt in een verzorgingshuis. (‘Bij de oudjes,’ zoals de 82-jarige dat zelf noemde.) Daarom ben ik blij dat ik nu dit kan zeggen: elke keer wanneer wij de voorstelling spelen, vertellen we stiekem ook een beetje over Annie.
Oscar
Annie van Wees (* 29-01-1928 † 04-01-2011)